این کتاب، پژوهشی در زمینه اهمیت و جایگاه دعا در فرهنگ اسلامی و عوامل و
موانع استجابت دعاها می باشد. در ابتدای این اثر به تبیین آثار و ابعاد دعا
به عنوان قرآن صاعد پرداخته شده و برخی از آیات قرانی و روایات وارد شده
از سوی معصومین(ع) در مورد تأکید دراین زمینه مورد بحث و بررسی اجمالی قرار
گرفته است. آنگاه خواص برخی از دعاها و اذکار مانند ذکر یونسیه و مناجات
های شبانه با خداوند متعال بیان شده و نقش دعا در افزایش محبت بین خدا و
بندگان او تبیین شده است. در ادامه نگارنده به علل اجابت نشدن برخی از
دعاها اشاره نموده و شرایط عدم استجابت دعا مانند: انجام برخی از معاصی،
خوش بین نبودن نسبت به خدا، اصرار و التجاء نکردن در دعا و رضایت نداشتن
خدا از دعاکننده به دلیل عدم اطاعت شایسته خداوند را بیان کرده و لزوم
تسلیم در برابر خداوند متعال حتی در صورت عدم مستجاب شدن خواسته ها را مورد
تأکید قرار داده است. نویسنده در ادامه به ظرفیت های اجابت دعا و نقش آن
در ارتقای معرفت نسبت به خدا اشاره نموده و معیار و ملاک های درخواست ها از
خداوند به ویژه در امور معنوی را بررسی نموده است. وی ضمن نقل داستان ها و
روایاتی در زمینه آثار و ابعاد مختلف نیایش، به ارتباط آن با تقدیرات الهی
اشاره نموده و صحیفه سجادیه را گنجینه ای بی نظیر در فرهنگ نیایش و مناجات
عنوان کرده است.