اغلب داستان های کتاب به زنان و مشکلات اجتماعی خاص آنان مربوط می
شود. داستان نخست، یعنی سمنو پزان، توصیفی دقیق و حیرت انگیز از یک مراسم
سمنوپزان زنانه است و طی آن گفتگو هایی را بین زن صاحبخانه(مریم خانم) و یک
عمقزی اهل طلسم و جادو شاهد هستیم. در این داستان، نویسنده ضمن وارد شدن
به فضایی کاملاً زنانه، قدرت تاثیر عقاید خرافی را در جامعه ای که جهالت در
آن حاکم است نشان می دهد.